Korektor – historia powstania
Ludzie od wieków popełniali błędy podczas pisania i stosowali specjalistyczne rozwiązania, służące ich naprawieniu. Jeszcze dzisiaj powszechnie stosowane są gumki do mazania różnych typów. Ich zastosowanie obejmowało też usuwanie błędów, popełnionych w trakcie tworzenia pierwszych maszynopisów. Rozwój techniki spowodował jednak, że w pewnym momencie było to niemożliwe – nowe wówczas rozwiązania techniczne spowodowały, że usunięcie w taki sposób błędnego zapisu stało się niemożliwe. Trwałość druku, do której przez wiele lat dążono, stała się więc problemem.
W latach 50-tych XX wieku Bette Nesmith Graham, pracująca jako sekretarka w jednym z amerykańskich banków, znalazła rozwiązanie. Zastosowała specjalny rodzaj farby, pokrywającej skutecznie błędne zapisy i umożliwiającej naniesienie w to miejsce właściwych. Pomysł zainteresował najpierw jej koleżanki po fachu, zatrudnione w tej samej firmie. Pozytywne opinie zachęciły ją do postawienia na własną działalność, co nie do końca spodobało się jej pracodawcy – została zwolniona. W konsekwencji jednak okazało się to dla niej korzystne – mogła poświecić się rozwojowi firmy, którą ostatecznie sprzedała za kwotę 47,5 miliona dolarów. Jak widać – nawet proste pomysły mogą przynieść człowiekowi fortunę.
Korektor – współczesne typy i zastosowania
Najpowszechniej stosowanym typem korektorów jest płyn. To właśnie ten produkt przyniósł majątek pani Nesmith Graham, więc można śmiało uznać go za protoplastę innych rozwiązań. Płyn korekcyjny jest połączeniem farby i rozpuszczalnika, a jego receptura nie jest przesadnie skomplikowana. Ważne jest jedynie, by zastosować substancje szybkoschnące i umożliwiające zapis w zamalowanym miejscu.
W handlu występuje w postaci pojemniczka z pędzelkiem lub pióra czy długopisu, uwalniającego podczas użycia odpowiednie ilości farby. Obie te wersje mają swoje zalety i zwolenników. Ich zastosowanie jest w zasadzie podobne: używa się ich w pracach biurowych lub jako metodę usuwania błędów ze szkolnych zeszytów.
Specyficzną odmianą powyższego rozwiązania jest korektor w taśmie. W miejsce płynu używana jest tutaj specjalna tasiemka, umożliwiająca nanoszenie na papier niezwykle równych i równomiernie nasyconych barwnikiem linii. Produkt taki jest bardzo wygodny w użytkowaniu – ogranicza między innymi ryzyko zabrudzenia rąk czy sprzętów biurowych. Zużytą taśmę można wymienić na nową, co ogranicza koszty użytkowania. Powszechnie stosuje się go zarówno w szkołach, jak i biurach.
Nieco inaczej przedstawia się sprawa ze zmazikiem – jego działanie nie opiera się (wbrew nazwie) na wymazywaniu zapisu, ani też na pokrywaniu zapisu warstwą farby. Jego skład chemiczny pozwala mu na wiązanie się z cząsteczkami atramentu, nadając im biały kolor. Wadą tego rozwiązania jest fakt, że usunąć w ten sposób można jedynie zapisy wykonane specyficznym typem atramentu. W związku z powyższym opisany korektor stosowany jest głównie przez uczniów.
W czasach, gdy popularnym sprzętem biurowym były maszyny do pisania, powszechnie występowały papierki korekcyjne – typ korektora, zamazujący określoną czcionkę. Do ich użycia wymagane jest jednak najczęściej posiadanie właśnie maszyny do pisania, więc obecnie nie cieszą się zbyt wielką popularnością.
Korektory – współczesne wymogi
Obecnie coraz częściej korektory spychane są do roli podrzędnej: służą głównie uczącej się młodzieży do zamazywania błędów. Jest to spowodowane w dużej mierze spadającymi cenami wydruków. Zarówno papier, jak i materiały eksploatacyjne drukarek są obecnie stosunkowo tanie, więc ponowne wydrukowanie dokumentu, zawierającego błąd, nie stanowi już problemu. Co prawda można by tu przytoczyć argument ekologiczny – użycie korektora, niezależnie od jego typu, oszczędzą papier (a w rezultacie – lasy, wodę i energię potrzebną do jego wytworzenia). I w wielu wypadkach w dalszym ciągu będzie to prawda.
Jednocześnie całkiem dobrze ma się zastosowanie korektorów w ich wersji dla młodzieży. Wielu młodych ludzi używa tego typu akcesoriów papierniczych, by zatuszować błędne zapisy w swoich zeszytach. Użyciu korektora jako artykułu szkolnego sprzyja kilka czynników:
- współczesne korektory są całkowicie nietoksyczne, a ich stosowanie nie wiąże się z negatywnymi konsekwencjami zdrowotnymi,
- sprzęt tego typu jest stosunkowo tani i łatwy w użyciu,
- po wyschnięciu korektor umożliwia zapis różnymi rodzajami atramentów (w tym np. pisakiem lub cienkopisem),
- nowoczesne formy są niezwykle poręczne, łatwe do przenoszenia i stosowania.
Powyższe czynniki powodują, że korektory w dalszym ciągu są masowo stosowane. W wielu wypadkach ratują bowiem przed koniecznością przepisywania długich tekstów. Są też nieocenioną pomocą dla pracowników biurowych, a ich użyteczność w dalszym ciągu przyczynia się do sprawnego funkcjonowania wielu podmiotów.